چای یا قهوه ?!
در مراجعت از یکی از سفرهای کاری به خارج از کشور در قسمت عقبی هواپیما نشسته بودیم. پس از پذیرایی ناهار خانم مهمان دار با ادب و نزاکت جلو آمد و در حالی که سینی در دستش بود پرسید چای یا قهوه؟ من همین سوال را از دکتر پرسیدم گفت چای. من هم چای خواستم. مهمان دار که پاسخ خود را گرفته بود به قسمت جلوی هواپیما رفت. چند ثانیه نگذشته بود که دکتر پرسید چای و قهوه برای همه است یا ما؟ گفتم نمی دانم. گفت اگر فقط برای ما است نمی خواهیم. مثل برق گرفته ها از جای خود برخاستم و به قسمت جلو رفتم. از خانم مهمان دار پرسیدم چای یا قهوه برای همه است یا فقط برای ما؟ مهمان دار که سر دو راهی قرار گرفته بود جوابی نداد. فهمیدم خواسته است به ما لطفی کرده باشد. لذا گفتم اگر برای همه است ما چای می خواهیم. اگر نه هیچ و به سمت عقب برگشتم و ماجرا را به دکتر گفتم. دکتر در حالی که خیالش راحت شده بود در جای خود آرام گرفت. لحظه ای نگذشته بود که مهمان دار که اصل ماجرا را فهمیده بود بازگشت و گفت برای همه است و به همین خاطر مجبور شد چای و قهوه را برای همه مسافران سرو کند. که البته عمده ایشان در خواب بودند. بقیه هم که چای یا قهوه نوشیدند نمی دانستند این چای از کجا آمد.