باید بر این دست بوسه زد...

ساعت حدود 2 بود که از بابل راه افتادیم ، توی مسیر هر حزب اللهی رو که دیدیم سوار کردیم! مردم وقتی اتوبوس و عکس دکتر جلیلی رو می دیدن و متوجه می شدن که این وسیله راهی ساری هست و قراره به استقبال دکتر بریم ، بصورت خودجوش با ما همراه می شدن و ابراز احساسات می کردن...

خلاصه ساعت حدود 2و نیم رسیدیم ساری، اتوبوس جلوی میدان ساعت توقف کرد و امت حزب الله وارد خیابان شدند، اولش هزار نفری بیشتر نبودیم و چون ما اولین گروهی بودیم که رسیده بودیم ویک راست رفتیم مقابل منزل آیت الله طبرسی ، امام جمعه ساری و منتظر خروج دکتر از درب منزل شدیم.

نیم ساعتی جلوی در منتظر بودیم ودر این مدت لحظه به لحظه بر جمعیت افزوده می شد...

ناگهان در باز شد و دکتر جلیلی بیرون آمد ، ناگهان فریادی از میان جمعیت برآمد که حلقه تشکیل دهید تا فشار جمعیت به دکتر جلیلی آسیب نرساند، سونامی جمعیت به راه افتاده بود  و من در این میان موفق شدم  دستم را به دکتر برسانم و دست دکتر را که برای احترام به مردم بالا آورده بود بگیرم...

در مسیر جمعیت عظیم که بالغ بر چند هزار نفر بودند لحظه ای آرام و قرار نداشتند و با فریادهای نه سازش نه تسلیم  یار ولایت هستیم  از کاندیدای اصلح گفتمان انقلاب اسلامی حمایت می کردند و دکتر نیز با چهره محجوب و دوست داشتنی و با آن لبخند دوست داشتنی ، علی رغم تمام مشقتی که واسطه فشار جمعیت و جانبازی اش به وی وارد میشد، به احساسات مردم پاسخ می داد.

مسیر 5 دقیقه ای تا مسجد جامع بیش از 20 دقیقه به طول انجامید ...

در میان جمعیت هزاران نفری پوستر هائی که از دکتر جلیلی پخش شده بودبه صورت سیاه و سفید بود.نوشته های زیر پوستر نشان میداد که مردم به صورت خود جوش این پوستر ها را چاپ کردند.

ادامه دارد در روز های بعد ان شاالله...